Τρεις Ελληνίδες, ένας Σκωτσέζος και ένα ποτό τζιν που έχει φτάσει μέχρι την Γερμανία και την Ολλανδία
«Δεν υπάρχει εύκολο ή δύσκολο, υπάρχει μόνο θέλω, μπορώ, κατανοώ τις δυνατότητες μου, τα όρια μου, προγραμματίζω και λειτουργώ με βάση αυτά». Αυτό απαντά η Λίλα Δημοπούλου όταν την ρωτάς για το πως αποφάσισε να ξεκινήσει το δικό της project μέσα στην κρίση. Η ίδια μαζί με τον σύζυγο της, John Cowden, και άλλες 2 γυναίκες, τις Κατερίνα και Χαρά Κατσού, δημιούργησα το Grace. Ένα ποτό τζιν… made in Greece, που έχει φτάσει σε αρκετές χώρες του εξωτερικού.
Η Λίλα Δημοπούλου μιλά στο It’s Possible για το πως προέκυψε η ιδέα, εξηγεί γιατί το μότο της ομάδας είναι το «we want to have fun», ενώ απαντά και στο τι θα έλεγε σήμερα σε έναν 20χρονο που θέλει να ξεκινήσει το δικό του project.
Πως προέκυψε η ιδέα για το brand σας;
Με τον σύζυγο μου John δραστηριοποιούμαστε στην διεθνή αγορά του ποτού πολλά χρόνια . Στην Ελλάδα δημιουργήσαμε το 2013 την LKC premium drinks όπου αρχίσαμε να εισάγουμε επιλεγμένα spirits από Βρετανία όπου και έχουμε καταβολές. Το 2016 γνωριστήκαμε με την Χαρά και την Κατερίνα από την ποτοποιία Άβαντες στην Χαλκίδα και πολύ σύντομα ανακαλύψαμε ότι είχαμε ένα κοινό στόχο: Να φτιάξουμε ένα ποιοτικό Τζιν με προδιαγραφές εξωτερικού αλλά με έντονο Ελληνικό χαρακτήρα. Και κάπως έτσι προέκυψε το Grace….
Είστε 3 γυναίκες ιδρύτριες. Ένα σχήμα που σπάνια το βλέπουμε στην Ελλάδα. Πως βλέπετε να λειτουργεί αυτή η επιχειρηματική συνύπαρξη;
Κατ’αρχήν είμαστε συνεργάτες και φίλοι , είμαστε δυο εταιρίες , τρεις γυναίκες, ένας Σκωτσέζος με μεγάλη αγάπη για την Ελλάδα και όλοι μαζί αποφασίσουμε να δουλέψουμε με πολύ πάθος και μεράκι για ένα κοινό στόχο. Ωστόσο πέρα από το κοινό όραμα που είναι απαραίτητο συστατικό , υπάρχει μια λέξη που καθορίζει το αν μια συνεργασία θα λειτουργήσει θετικά : Σεβασμός! Από την αρχή κατανοήσαμε πλήρως τις δεξιότητες και τα δυνατά σημεία του καθενός και αφήσαμε «χώρο» ο ένας στον άλλο να αναδείξει τα ταλέντα του και να λειτουργήσει απρόσκοπτα και δημιουργικά, και φυσικά όπου χρειάζεται σαν ομάδα.
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να ξεκινήσει κάποιος ένα project σαν το δικό σας στην Ελλάδα της κρίσης; Με δεδομένο ότι αυτό που έχετε φτιάξει περιλαμβάνει και κομμάτι παραγωγής και δεν είναι π.χ. ένα mobileapp
Δεν υπάρχει εύκολο ή δύσκολο, υπάρχει μόνο θέλω, μπορώ, κατανοώ τις δυνατότητες μου, τα όρια μου, προγραμματίζω και λειτουργώ με βάση αυτά.
Σαφέστατα οι εξωτερικές συνθήκες , η Ελλάδα της κρίσης που αναφέρετε, δεν παρείχαν τις ιδανικότερες συνθήκες για ένα νέο project. Παρ’όλα αυτά εάν κάποιος θέλει να δει τα πράγματα από την θετική τους πλευρά , θα έλεγα ότι η κρίση δημιουργεί ευκαιρίες και μας αναγκάζει να βγάλουμε τον καλύτερο μας εαυτό.
Σίγουρα δεν είναι εύκολο, αλλά όταν ξεκινάς ένα project με σωστό προγραμματισμό , κατανοείς το περιβάλλον που κινείσαι, δεν περιμένεις να βγάλεις χρήματα σύντομα, γνωρίζεις το πόσο μπορείς να επενδύσεις και που, δεν παρασύρεσαι εκτός του προϋπολογισμού σου, και φυσικά έχεις να προσφέρεις ένα ποιοτικό προϊόν, τότε οι πιθανότητες επιτυχίας είναι με το μέρος σου
Σε ποιες περιοχές εντός και εκτός Ελλάδας έχει φτάσει το τζιν σας;
Στην Ελλάδα ,νομίζω είναι στις περισσότερες «γνωστές» περιοχές, και καθημερινά ανοίγουμε νέους πελάτες. Εκτός Ελλάδας , είμαστε Αγγλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Γερμανία, Αυστρία, Κύπρο και πολύ σύντομα ξεκινάμε με Αυστραλία και Αμερική.
Επίσης κερδίσαμε πρόσφατα δυο σημαντικές διακρίσεις «Best Distilled Gin» from The Gin Guide Awards του Λονδίνου, και 2 Silver medal στο IWSC ένας φορέας με τεράστια αναγνώριση.
Σε παλαιότερη συνέντευξη σας έχετε πει ότι η αρχή σας είναι το «we want to have fun». Τελικά, ο οποιοσδήποτε ξεκινά ένα δικό του επιχειρηματικό εγχείρημα, πρέπει πρώτα από όλα να το διασκεδάζει;
Φυσικά! Kαι αυτό περνάει και στο προϊόν . Η δουλειά μας είναι πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μας για να συμβιβαζόμαστε με κακές επιλογές.
Για μένα και τον John αυτό είναι θεμελιώδες μέρος της φιλοσοφίας μας και νομίζω ότι τα παιδιά που δουλεύουν μαζί μας το απολαμβάνουν και το εκτιμούν. Είμαστε μια μικρή ομάδα στην LKC άλλα έχουμε καταφέρει να δημιουργήσουμε μια ευχάριστη οικογενειακή ατμόσφαιρα.
Αν μη τι άλλο ερχόμαστε στην δουλειά με κέφι και ακόμα και τις κακές μέρες- γιατί φυσικά υπάρχουν και αυτές- προσπαθούμε με χιούμορ και αυτοσαρκασμό να λειτουργούμε.
Εσείς προσωπικά έχετε δουλέψει και σε άλλες μεγάλες εταιρίες στο παρελθόν. Τι σας έκανε περισσότερο εντύπωση όταν κάνατε το «άλμα» προς την μεριά της επιχειρηματικότητας;
Η γεύση που αφήνουν οι αποτυχίες! Έχοντας μια μακρά και επιτυχημένη διαδρομή στην ασφάλεια του corporate, δεν μου είχε καν περάσει από το μυαλό ότι ο δρόμος του επιχειρείν έχει περισσότερες ήττες παρά νίκες.
Συνήθως στο περιβάλλον των μεγάλων εταιριών υπάρχει πάντα κάποιος άλλος (προϊστάμενος, υφιστάμενος, συνάδελφος) που μπορείς να ρίξεις το φταίξιμο ή να το μοιραστείς ,όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά. Στην δική σου δουλειά όμως είναι όλο δικό σου!
Και εκεί νομίζω απαιτείται στοιχειώδης εξυπνάδα και ωριμότητα , το παίρνεις , κρατάς το μάθημα και προχωράς. Δεν έχεις την πολυτέλεια να μεμψιμοιρίσεις ή να το αφήσεις να σε πάρει από κάτω.
Βέβαια, αντίστοιχα οι επιτυχίες έχουν μοναδική γεύση ,μια εμπειρία που όταν την βιώνεις αξίζει όλες τις δυσκολίες και θυσίες. Κατά την διάρκεια της πολυετούς σταδιοδρομίας μου σε εταιρίες , διακρίθηκα, πήρα προαγωγές ,αυξήσεις κ.λ.π. Η επιτυχία του Grace όμως, θεωρώ ότι είναι η σημαντικότερη και απολαυστικότερη της επαγγελματικής μου ζωής.
Με την εμπειρία του σήμερα, αν είχατε μπροστά σας έναν 20χρονο που θα σας έλεγε ότι θέλει να ξεκινήσει κάτι δικό του στην Ελλάδα, θα τον παροτρύνατε να το κάνει ή όχι;
Είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που θα πω στον οποιονδήποτε τι μπορεί ή δεν μπορεί να κάνει! Πολύ ευχαρίστως θα μοιραζόμουν τις εμπειρίες μου και μακάρι αυτές να βοηθούσαν κάποιον στο ξεκίνημα του. Αλλά ευτυχώς ή δυστυχώς τα πράγματα δεν λειτουργούν έτσι. Όλοι μαθαίνουμε από τις δικές μας εμπειρίες και βιώματα , φιλτράρουμε μόνοι μας αυτά που ακούμε ή διαβάζουμε, και παίρνουμε αποφάσεις με την δική μας κρίση και συνείδηση και όχι με βάση αυτά που μας λένε.
Το μόνο που θα τολμούσα να παροτρύνω ένα νέο παιδί είναι να δουλέψει σκληρά προκειμένου να κατανοήσει τις δεξιότητες και τα ταλέντα του και να επενδύσει σε αυτά. Σκληρή δουλειά, αυτογνωσία και σεβασμός είναι σπάνιες αρετές ωστόσο πιστεύω ότι είναι μονόδρομος προς την επιτυχία.
